Het was oorlog en de keuze was beperkt, of je werd afgevoerd naar een van de kampen of je ging diep in de mijnen werken. De kolen gingen naar de Duitsers. Maar hij liet het niet bij zitten, hij volgde een opleiding tot opzichter en ingenieur en kwam hogerop. Hij bouwde zijn eigen huis met tuin, die hij tot zijn laatste dag zelf heeft onderhouden. Ook met voetbal kwam hij steeds hoger op, als betaald trainer reisde hij naar Nijmegen. Elk weekend op en neer. Elke club wou hem hebben, maar betaald voetbal bestond in die tijd nog niet. Hij heeft veel bereikt in zijn leven, hij heeft drie zonen opgevoed en op het juiste pad gekregen. Kon vroeg met pensioen en is daarna met zijn lief de wereld rondgereisd. Altijd actief geweest tot aan het einde toe. Altijd een verzorgde tuin, altijd alles doen voor zijn familie, de gemeenschap en een steentje bijdragen waar het maar nodig was. Hij heeft kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen zien opgroeien. Ik denk dat hij een tevreden man was die niet lang voor zijn overlijden bijna 65 jaar getrouwd was en de liefde was niet weg, sterker nog buiten liefde waren het de beste maatjes. Meer kan je echt niet uit een leven halen. Ik wens hem een goede reis en ik hoop dat hij een ieder mag ontmoeten die hem is voorgegaan, zoals mijn zoon Pip als meer dan 10 jaar geleden is verder gereisd.
Lees het volledige verhaal
