Onze vader, hoofdagent van Politie, werd in 1961 opgepakt wegens diefstallen. Na de rechtszaak werd hij gedetineerd in Veenhuizen. In maart 1962 werd hij plotseling ziek. Stuwingsbronchitis veroorzaakte hartproblemen en hij stierf plotseling, ons gezin in ontreddering achterlatend. Ik was toen elf jaar. Onze moeder werkte om de schulden af te lossen en voor haar gezin met vier kinderen te zorgen. We hebben daardoor veel respect voor haar gekregen. Zij overleefde onze vader 50 jaar. Nu rusten ze samen in het graf. Op de initialen van hun naam maakten ze hun levensdevies "Juist Nu Ware Moed", dat ook voor ons, kinderen en kleinkinderen, van grote betekenis blijft. Het devies staat ook op hun graf. Het overlijden van mijn vader was het begin van mijn geloof. Na mijn studie theologie kwam ik zelfs een periode te werken als justitiepastor in de gevangenis waar ik mijn vader voor het laatst in levende lijve had bezocht! Een heel bijzondere ervaring! In 2004 werd ik tot priester gewijd en was lang werkzaam in het basispastoraat en ben nu met emeritaat. Dat vreselijke gebeuren met mijn vader heeft uiteindelijk toch ook veel zegen gebracht en mij geloof in God en het leven geschonken!
Lees het volledige verhaal
